او می گوید: برای فراگیر شدن جشنواره شعر فجر و گسترش دامنه تاثیرگذاری آن، باید زمینهای فراهم کنیم که همه طیفهای ادبی در بخش رقابتی آن شرکت کنند. اگرچه دامنهٔ نفوذ نثر بوف کور همچنان در دهههای سی و چهل هم دیده میشود، اما از دهه چهل، زبانی تلگرافی و خشمآلود و حاوی تکیهکلامهای خودساخته در بین نویسندگان رواج یافت که نمونهٔ آن، مدیر مدرسهٔ آل احمد است. در غیر آن صورت اگر جمله در میان مصراع تمام شود، ما ناگزیر به یک توقّف زبانی هستیم که به موسیقی لطمه می زند و اگر مصراع تمام شود ولی جمله ناقص باشد، ما ناچاریم برای حفظ موسیقی، درنگی بکنیم کهبه دریافت معنی آسیب می رساند. شاید لزومی نداشته باشد اشکال مختلف گرفتاریهایی را که از رعایت قافیه ناشی می شود، بر شماریم و تقسیم بندی کنیم. البته کاشی کردن یک دیوار صاف، ساده و طولانی با این شکل، کار سختی نیست; ولی وقتی فضا تنگ باشد و دیوار ناهموار، اگر نگوییم کار غیر ممکن می شود، حدّاقل می توان گفت هنرمندی بسیاری طلب می کند. شاید ناچاری ای که علی معلّم در این بیتها برای پرکردن وزن داشته او را به این تکرار زیبا و یا ذکر کلمه “برادر” در وسط مصراع واداشته و به هر حال، ما در این جا نه تنها احساس تصنّع و تکلّف نمی کنیم که نوعی هنرمندی نیز می یابیم: به ترک چشمه در آغاز شب روانه شدیم دو رودخانه، برادر! This has been created by G SA Content G enerator Demoversion !
تجربه نشان داده است که تفنّن ها نه پایدارند و نه تأثیری گسترده می گذارند. به هر حال آن چه مسلّم است، محدودیتی است که از این رهگذر برای شاعر پدید می آید. مشکل دیگر این است که در قالبهای کهن، غالباً هر دو مصراع با هم قرینه می شوند و یک بیت می سازند. کسی که میخواهد به سراغ نقد ادبی برود باید دانش کافی درباره ادبیات فارسی، ادبیات داستانی، ادبیات تطبیقی، اساطیر، سنت و مدرنیته، ساختگرایی و پساساختگرایی، فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی، واژگان ادبیات و گفتمان ادبی، نظریههای ادبی، آرای متفکران ادبی، جامعهشناسی ادبیات، زبانشناسی، نشانهشناسی، رویکردهای ادبی از عصر باستان تا ادبیات پسامدرن، سبکها و مکاتب داشته باشد تا بتواند با دانش واقعی و کافی آثار دیگران را نقد کند. ق متولد در قریه با÷طوس ؛ متوفی طوس یکی از بزرگترین سخنسرایان و شعرای زبان فارسی و زنده کننده تاریخ ایران باستان. و تحولی که نیما انجام داد، در دو حوزهی فرم و محتوای شعر کلاسیک فارسی صورت گرفت. در کشور ما نیز تاکنون تلاشهایی در جهت ارایهی روشها و راهکارهای موثر به منظور انجام نقد عملی و علمی صورت گرفته است.
منظور از سبک یک شاعر، مجموعه ویژگیهایی است که شعرش را از عامه شاعران آن روزگار، متمایز می کند. علی رمضانی مدیرعامل مؤسسه خانه کتاب و ادبیات ایران در توضیح این بخش اظهار داشت: بخش شعر محاوره و ترانه چند سالی است که به جشنواره ارسال شده است و امسال نیز در مجموع ۹۵ اثر داشت که هیأت داوران با ذکاوت تلاش کردند این حوزه توجه جدی شود. در این کتاب، علاوه بر توضیح هر شیوه از نقد ادبی و نشان دادن کاربرد عملی این شیوهها، به محدودیتهای بعضی از آنها نیز پرداخته شده است. چنین است که هیچ یک از این مصراعها استقلال زبانی ندارد و اگر آنها را بدون توقف نخوانیم، معنی شعر دریافت نمی شود. عطار به کثرت شعر و تالیفات مشهور است تعداد نوشته های او را مجموعا (از نظم و نثر) بعدد سوره های قرآن ۱۱۴ کتاب به وی نسبت داده اند که مقداری از آنها موجود و بقیه از بین رفته ست و مشهورترین آثار او به نام تذکره الاولیا است که به نثر فارسی نوشته شده پس از آن منطق الطیر است که شامل پنج هزار بیت است. عطار پس از آنکه در عرفان به مراحل کمال رسید به نیشابور بازگشت و در زادگان خود در حمله مغولان به قتل رسید.
مولوی به اشعار عطار و مقام بزرگ او در تصوف اعتراف داشت و می گفت :عطار روح بود و سنائی دو چشم او ما از پی سنائی و عطار آمدیم. عطار در بیان معانی صوفیانه زبانی گیرنده و بیانی روان و موثر دارد و بهمین سبب اشعار عطار را در اصطلاح صوفیه تایانه سلوک گویند. شعر مثل تمام فنومن ها ی هستی در این نوع نقد، وجود و هستی می یابد و خود به یک نوع پدیده تبدیل می شود که رنگ و بو و مزه و ساختار مختص به خود را دارد. اگر واقع بین باشیم، باید بپذیریم که بسیاری از این محدودیتها، در دست شاعران توانا به ابزار بیان هنری تبدیل شده اند. باید از تلاش همه اعضا و مسئول خوب این کانون آقای فخارنژاد عزیز و کارشناس فرهنگی کتابخونه های این شهرستان آقای یوسفیان پرتلاش و دوست داشتنی هم تشکر کنم. اینان نیز از شعر نو فقط ظاهرش را درک کردند و آن قدر از این ظاهر عجیب و غریب شگفت زده شدند که دیگر مجال اندیشیدن به باطن برایشان نماند. نیمایوشیج و پیروان او به چنین نتیجه ای رسیدند و عمل کردند و در هدف خود موفّق هم بودند. تا سالها بعد، منتقدان این رمان را از جنبههای مختلف اجتماعی، فلسفی، تاریخی و روانی تفسیر و نقد کردند.