به منظور تغییر مذهب خود به شیعه دوازده امامی از راهکارهای پادشاهان صفویه بود. به گفتار شیخ کوثری محقق کتاب ملطی، مناقشه در اصطلاح نیست، هرگاه مقصود از امامیه، اعتقاد به امام منصوب باشد، کلیه فرق شیعه، امامی بوده و همه را میتوان امامیه نامید، مگر فرقههای غالی که اصولاً اسلام آنها زیر سؤال است، واگر مقصود اصطلاح رایج در میان شیعه و غیره باشد، حق این است که امامیه قسمی از شیعه و مرادف با اثنا عشریه و اعتقاد به دوازده امام است، و لذا شیخ مفید میگوید: امامیه امامت را پس از امام علی و حسنین در اولاد حسین بن علی متمرکز میسازند و امامت را تا امام رضا و سپس تا امام مهدی ادامه میدهند. تا قبل از آن حس جوانی و شوق زندگی جریانی سریعتر و پرشور تر دارد و بعد از آن رودخانه زندگی انگار از میان درختان سرو و بلوط میگذرد و عطرهایی اصیل به مشاممان میرساند.
مذهب – چگونه میتوان بیشتر سازنده باشید؟
و این حقیقت و لطیفه الهیه – که علم به تأویل است – به مجاهدات علمیه و ریاضات عقلیه، مشفوع به ریاضات عملیه و تطهیر نفوس و تنزیه قلوب عقلیه، مشفوع به ریاضات عملیه و تطهیر نفوس و تنزیه قلوب و تقدیس ارواح حاصل شود؛ چنان چه حق تعالی فرماید:” و ما |یعلم متأویلهٔلا الله و الراسخون فی العلم” و فرماید: “لایمسه الا المُطهرون”. و همین طور تا هفت بلکه تا هفتاد بطن، حضرت امام خمینی در این باره می نویسند: «بدان همانطور که از برای کتاب تدوینی الهی به اعتباری هفت بطن هست و به توجیه دیگر هفتاد بطن، که جز خدا و پایداران در علم کسی را از آن بطون آگاهی نیست و آن معانی رامس نمیکنند مگر کسانی که از حدث های معنوی و اخلاق پست و بد، پاک و پاکیزه بوده و با فضایل علمی و عملی آراسته باشند و هرکس به هر مقدار که منزه تر و مقدس تر است، تجلی قرآن بر او بیشتر و حظ و نصیبش از حقایق قرآن فراوان تر خواهد بود، همچنین است کتاب های تکوینی الهی: چه کتاب های انفسی و چه کتاب های آفاقی، و این دو کتاب تدوینی و تکوینی، از این جهت کاملاً مانند یکدیگرند. فلاسفه و عرفای اسلامی از این ابزار و امکان، به قدر وسع خود استفاده های شایانی کرده اند، تا قدمی در رسیدن به حقیقت آیات و روایات بردارند، بدون این که بخواهند از این سایت ظواهر عدول کنند. Post was generated with t he help of GSA Content Generator DE MO!
زبان دین در مسئله توحید، در سطح عمومی و ابتدایی آن، همان برداشتی است که از مسئله خدا و خلق می شود. در زبان عربی در اصل به معنای یک، دو یا گروهی از پیروان است. در زبان اوستایی و نیز پارسی میانه به همکردها (ترکیبها) یی گوناگونی از این واژه برمیخوریم مانند: دین آگاهی، دین بُرداری (نمایش دینی)، دینکرد (کردار دینی)، دین یشت (نام شانزدهمین یَشت از یشتهای بیست و یکگانه اوستا) و جز اینها. هر مکتب فلسفی و عرفانی سعی می کند که خود را به این حقیقت، نزدیکتر کند و فلسفه و عرفان اسلامی هم در راستای همین غایت حرکت می کند. پس آنها حقایق غیبیه عقلیه را نازل فرمایند تا به درجه محسوسات و مأنوسات عامّه مردم رسانند تا آنها که در این درجه هستند، حظی از عالم غیب به اندازه خود ببرند؛ لکن بر متعلمان علوم آن بزرگواران و مستفیدان از افادات قرآن شریف و احادیث اهل عصمت، لازم است که برای شکر این نعمت و جزای این عطیت، معامله به مثل نموده، صورت را به باطن ارجاع دهند و قشر را به لب و دنیا را به آخرت برگردانند که وقوف در حدود، اقتحام در هلکات، و قناعت به صور، بازماندن از قافله سالکان است.
قدیمترین سلسله شیعی مذهب این زمان سلسله صوفیه صفویه پیروان شیخ صفی الدین اسحق اردبیلی بودند که بهتدریج در آذربایجان و بلاد اطراف قدرتی به هم رساندند و در تمام قرن نهم بر اثر پیوند ازدواج با ترکمانان آق قویونلو و عوامل مساعد دیگر در حال توسعه قدرت و فراهم آوردن دستگاهی شبیه سلطنت بودند تا چنانکه میدانیم در آغاز قرن دهم به سلطنت ایران رسیدند. اگرچه در تمام داستان اورسولا تنهای به کارهای عادی مانند بچه داری و کارهای زندگی سرگرم بوده اما قدرت او در تحمل سختی زندگی به همراه همسرش است آن هم زمانی که خوزه آرکادیو بیشتر از زندگی واقعی در خیالش زندگی میکند و به دنبال کیمیاگری است. در داستان روزی دختر بچه ای را به خانه این دو میآورند و یک نامه همراه او است که نوشته از دخترمان مراقبت کنید و در نامه اظهار شده که خوزه آرکادیو و اورسولا از اقوام پدر و مادر دختر هستند اما این دو هرگز کسانی با آن نام را به خاطر نمیآورند. همچنین تا جای ممکن سعی شده است که نمونه سوالات جمع آوری شده همراه با جواب باشد.