باید دانست شعر بودن یا نبودن آثار ادبی، وابسته به دیدگاه ما نیست. علی داودی:علت اینکه چرا بعضی از کارها صورت نگرفته است این نیست که از عمد بوده است بلکه حاصل تفاوت سلیقه هم بوده. اما شما به سراغ انتشار محتوای کاربردی رفتهاید که مبتلابه جامعه است. حالا او بزرگ شده توانسته با نفرتی که از خود و همه اطرافیانش در دل دارد، در کالیفرنیای دهه ۱۸۵۰ جان سالم به در ببرد. تلاش کردیم همه سوژههای ما مسائل مردم یا دستکم مسئلههای بخشی از مردم باشد که تعدادشان زیاد است و با موضوعی درگیر هستند. سال های دهه هشتاد، دوران اوجگیری اقتباس های خوب در سینمای ایران است. بهترین فیلم جشنواره به انتخاب داوران یعنی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری که محصول سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود، براساس داستان «زخم شیر» از صمد طاهری ساخته شده بود. یا غلامرضا طریقی که «رنجین کمان» را نوشته است همه او را به عنوان شاعر میشناسند.
Data has been gen erat ed with GS A Cont ent Generator DEMO !
در این روایتها تلاش کردیم دغدغههای عمومی مردم را مد نظر قرار بدهیم مثلاً موضوع کتاب «ویولنزن روی پل» اعتیاد است. من به ایشان گفتم باید این روایتها را بنویسد. از آن طرف هم برخورد با آدمها در مناسبات مختلف مثل دورههای آموزشی به من کمکهای زیادی کرده است؛ مثلاً با زهرا قدیانی، نویسنده کتاب «دو جان» که خردهروایتهای بارداری ۲۰زن را نوشته در دورههای آموزشی آشنا شدم و من آنجا متوجه شدم ایشان میتواند این روایتها را بنویسد. داستان خود زندگینامه ای بیانی است از چگونگی شکل گیری هویت نویسنده ای که در پی کشف حقیقت وجودی خویش است، بیانی از تاثیرات و تعلقات خانوادگی و اجتماعی نویسنده و نیز تفاوت هایی که احتمالا “من” نویسنده ناخواسته دستخوش آنها شده یا بر عکس تفاوت هایی که “من” نویسنده مطالبه می کند. یا در مورد کتاب «قربانی شهریور» که با موضوع اجارهنشینی منتشر شده؛ اجارهنشینی یک مسئله مردمی و عمومی است. که هنوز برای قضاوتشان زود به نظر میآید.
بارها شده آثار را خواندهام و به نویسنده برگرداندهام. البته بیشتر این قوه عاقله مخصوص نویسنده است ولی به هر حال برای آنکه این سازوکار نظم و ترتیب پیدا کند، در نشر جامجم بیاثر نبودهام و برای این خرده اثر هم خوشحالم. برای توضیح بیشتر باید گفت، از این منظر نوع نگاه ما به ادبیات و ارتباط آن با آموزش، ناشی از نوع تلقی ما به کودک، دانش و یادگیری است. مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران در بخش دیگر صحبتهای خود ضمن تشکر از مجموعه اعضای هیئت علمی، دبیر و داوران هفدهمین جشنواره بینالمللی شعر فجر که در طول دوره داوری کار فشرده و سختی را به انجام رساندند؛ اظهار کرد: حجم آثار رسیده به دبیرخانه این دوره، نویدبخش یک دامنه پرشمار از علاقهمندان به حوزه شعر است. یکی از دلایلی که مردم کمتر سراغ آثار نویسندگان داخلی میروند این است که بسیاری از کتابهای موجود کتابسازی و کپی نویسندگان از روی دست هم است. چون او بیست و چند سال است که در حوزه کتاب کار میکند؛ خبرنگار این حوزه بوده، تدریس کرده و سالها در مطبوعات کتاب معرفی میکند. تصمیم گرفتیم از بین فرمهایی که میشود آن را کار کرد از روایت خارج نشویم. ایدهها و داستانهای دو کتابتان از سالها قبل با شما بوده و بهدلایلی نتوانستید آنها را بنویسید یا اینکه اخیرا با آن مواجه شدید و شما را وادار به نوشتن کرد؟
اگر قرار باشد شخصی بگوید چگونه باید کتاب انتخاب کرد و خواند، حتماً یکی از آنها احسان رضایی است. در واقع من این ظرفیت را در ذهن آقای رضایی بیدار کردم و از اینجا به بعد دیگر لازم نبود کاری انجام دهم. مثلاً از احسان رضایی خواهش کردم «آداب کتابخواری» را بنویسد. به نظر رابرتسون به مفاهیم جهانیشدن بیشتر پس از انتشار کتاب مکلوهان، اکتشافاتی در ارتباطات، 1960، توجه شده است. اعتیاد موضوعی نیست که مربوط به سیاست و یا جناح خاصی باشد بلکه دغدغه بیشتر مردم است. همه زندگی من به نوعی درگیر همین آدمها و سوژهها بوده است و توجه داشتهام چه موضوعی دغدغه دیگران است یا چه موضوعاتی بوده که در آن روایتهای جذابی وجود دارد. من خیلی خوشحالم که برای هر موضوع، نویسنده مناسبی انتخاب کردم. از طرفی من ناشری هستم که خودم نویسنده بودهام و دغدغههای نویسندگان را میشناسم و با دنیای نویسندگی بیگانه نیستم. به دلیل اینکه روایت با فرم روزنامهنگاری قرابت دارد و مخاطبان روزنامه هم که مردم هستند. خود طریقی میگفت شاعر است و تا به حال کتابی ننوشته اما من خردهمتنهایی از او دیده بودم که میدانستم به راحتی میتواند از پس نوشتن این روایتهای شاعرانه بربیاید. همه اینها حاصل یک عمر زیست با کتاب است نه اینکه شب بخوابید، صبح بیدار شوید و فلان موضوع به ذهن شما برسد!