عبدالسلام بن سعید که در افریقا قاضی بود، نقش فعالی در گسترش مذهب مالکی داشت. در اوستا واژهٔ دئنا به معنی دین و نیز نیروی ایزدی بازشناسی نیک از بد گزارش شدهاست. حضرت حسين رضي الله عنه در مكه مكرمه مورد احترام وتوجه فوق العاده بزرگان آن شهر قرار گرفت، گروههاي مختلفي از مردم، اطراف ايشان جمع مي شدند وبه سخنان شيواي او گوش مي دادند، ابن زبير نيز در جوار خانه كعبه به عبادت ونيايش مي پرداخت وگاه بعد از اداي نماز بــه همراه تعداد زيادي از مردم به نزد حسين مي رفت. ابن زياد به كوفه آمد ومردم را با تهديد و تطميع از اطراف مسلم بن عقيل پراكنده ساخت بطوري كه در پايان شب همان روز ، مسلم تنها ماند؛ سرانجام سربازان ابن زياد، مسلم بن عقيل را محاصره كردند و او را نز د عبيدالله بن زياد بردند، ابن زياد پس از گفتگوبـــا وي، دستور داد تا گردنش را بزنند، جلادان ابن زياد، مسلم بن عقيل را در حالي كه تكبير ميگفت به بالاي قصر الاماره برده و سرش را از تنش جدا كردند؛ شهادت مسلم بن عقيل در روز عرفه 9 ذي الحجه، سال شصت هجري بود؛ با اين حال حسين رضي الله عنه يك روز پيش از آن، از مكه به سوي كوفه حركت كرده بود و از شهادت مسلم بن عقيل اطلاع نداشت. A rticle was generat ed with the help of GSA Content Gene rato r DEMO.
مذهب برای دلار
در همین راستا وقتی از عمر بن عبدالعزیز درخواست شد تا مردم را وادار به پیروی از مذهب واحدی کند، از این کار امتناع کرد. بودند برخي مي گويند با حسين رضي الله عنه از برادران وفرزندان واهل بيت 23نفر به شهادت رسيدند؛ از آن جمله جعفر، حسين، عباس، محمد، عثمان، وابوبكر از فرزندان علي بودند، واز فرزندان خود حسين عبدالله و از فرزندان خود حضرت حسين علي اكبر »عبدالله واز فرزندان برادرش حسن عبدالله»قاسم »ابوبكر و از فرزندان عبدالله بن جعفر دو نفر به نامهاي: عون و محمد واز فرزندان عقيل: جعفر »عبد الرحمن و مسلم بن عقيل كه دركوفه به شهادت رسيد واز نوادگان عقيل، عبدالله بن مسلم ومحمد ابن ابي سعيد در جمع كشتگان بودند .(29) برخي از علماي اهل سنت نام گذاري علي رضي الله عنه تعدادي از فرزندان خويش رابه نامهاي ابوبكر، عمر ، عثمان كه دو تن از آنان در واقعه كربلا به شهادت رسيدند ، نشانه علاقه وارتباط دوستان ميان خلفاي راشدين مي دانند. این افراد با دادن مشورت های غلط و نادرست به دوستان خود زمینه های انحراف و لغزش آنان را سر فراهم می آورند.
آیا من عجیب When i Say That مذهب Is Dead است؟ برای بهبود مذهب را اعمال کنید}
از جهت قامت واندام بود، و در عين حال از ويژگيها و سجاياي اخلاقي بسيار والايي بر خوردار بود كه او را به جد بزرگوارش از هر حيث مشابه تر ميساخت. حسين رضي الله عنه بسيار عاطفي ومهربان و فروتن و بخشنده بود، ودر راه فراهم آوردن نيازمنديهاي مردم، كوشا بود وهمه تلاش و كوشش خويش را در جهت بر طرف كردن ناراحتي ها و اندوه هاي مردم به كار مي کلیک برد. حضرت حسين درنگ مي كرد كه اين همه دعوتهاي پياپي را چه پاسخ دهد، در نهايت به اين نتيجه رسيد كه پسر عمويش، مسلم بن عقيل را جهت ارزيابي وصحت وسقم اخبار آن ديار، به كوفه بفرستد، مسلم بعد از ورود به كوفه با استقبال گرم مردم روبه رو گرديد؛ هزاران نفر از مردم كوفه با او به نيابت از حسين رضي الله عنه بيعت نمودند، مسلم به حسين رضي الله عنه نامه نوشت و اوضاع مساعد كوفه واشتياق مردم آن سامان رابه حسين رضي الله عنه گزارش داد. حقيقت را دريافت و فرمود: چنين به نظر مي رسد كه معاويه در گذشته وحاكم مدينه مي خواهد قبل از انتشار اين خبر، از ما براي يزيد بيعت بگيرد. 11) حضرت باقر رضي الله عنه روايت مي كند: چون دختر يزدگرد را براي عمر آوردند، دوشيزه هاي مدينه به تماشاي او آمدند، او را به مسجد آوردند وعمر رضي الله عنه به توصيه امير المومنين علي او را آزاد گذاشت كه هر كه را مي خواهد انتخاب كند، وحسين بن علي را انتخاب نمود. This post was do ne by GSA Co ntent Gene rator DEMO!
یک طرح آسان برای مذهب
چون بيعت با يزيد را به آن حضرت پيشنهاد كردند، گفت: من به پنهاني بيعت نمي كنم؛ هرگاه امير در مسجد حاضرشد ومردم را به بيعت با يزيد فرا خواند، من نيز همراه ايشان بيعت خواهم كرد.(20)حاكم مدينه علي رغم مخالفت مروان، پيشنهاد حسين رضي الله عنه را پذيرفت، اما پس از آنكه حضرت حسين رضي الله عنه به خانه بازگشت، تصميم گرفت تا شب هنگام به مكه هــــجرت كند عبدالله بن زبير نيز به همراه برادرش جعفر، در همان شب از مدينه به سوي مكه عازم شد. اما حضرت معاويه رضي الله عنه در جواب گفتند: حالا ديگر فرصت از دست رفته و من بيعت مردم را با يزيد به اتمام رسانده ام، لذ راي ونظر من اينست كه شما با يزيد بيعت كنيد. شرار تشنگي دركام حسين زبانه زد؛ به فرات نزديك آمد تا آب بنوشد؛ اما از كمان حصين بن نمير تيري رها شد وبردهان آن حضرت نشست؛ آن بزرگوارتير را از جاي بركند و جلوخون را بادستان خويش گرفت؛ حسين رضي الله عنه درجنگ با لشكر انبوهي كه بر او يورش مي آوردند يكه وتنهاماند،گاه به افرادي كه او را محاصره كرده بودند،حمله مي كرد وبه تنهايي صفوف آنان را در هم مي شكست؛ كسي جرات حمله برحضرت را نداشت زيرا به شهادت رساندن آن بزرگوار بر آنان بسيار دشوار بود وكسي كه مرتكب چنين گناهي مي شد كيفر سختي از جانب خداوند در انتظارش بود؛ تاآنكه شمر بن ذي الجوشن بر آشفت و فرياد زد: واي به حالتان درباره اين مرد چشم به چه داشته ايد مـــادرتان بـــه عزايتان بنشيند اورا بكشيد.