با این حال، از اواخر سده دوازدهم میلادی، بورژواها به لطفِ رشدِ صنعت و تولیدات، امتیازات اقتصادی و حقوقی به دست آوردند که در رقابت با قدرت اربابان بود؛ بنابراین شاهد پدیدار شدن فرمهای تازهای هستیم طنزآمیزتر مانند رومان د رنارت یا غناییتر مانند شعر در سدههای چهاردهم و پانزدهم میلادی که وارث شعر کورتوازی بود. ادبیات قرون وسطی به مجموعه آثار ادبی گفته میشود که در جهان باختر در درازای قرون وسطی (کمابیش ۱۰ سده، از سقوط امپراتوری روم در اواخر سده پنجم میلادی تا آغاز رنسانس فلورانس در اواخر سده پانزدهم میلادی) بوجود آمدند. اگرچه زنان در قرون وسطی عموماً تحصیلات نظری نداشتند، ولی برخی از آنان توانستند آثار ادبی خلق کنند و نام چند تن از آن زنان به دست ما رسیدهاست. مجالس آن زیر نگاه نکتهسنج شعرا، علما، و موسیقیدانان طراز اول پیرایش مییافت. این رده فقط زیرردۀ زیر را دارد. منتقدان معتقدند که زبان شعری این مجموعه شباهتهایی با مجموعه «گریههای امپراطور» دارد و البته که میل به کوتاه سرایی در اینجا نیز به چشم میآید. شناخت ما از زنان در قرون وسطی تا اندازهای از نوشتههای راهبههایی همچون کلر آسیزی، بریجت سوئد و کاترین سیهنا به دست میآید.
«ادبیات کمیک و پارودیک قرون وسطی بسیار غنی بود. کتب ادبیات ایرانی، از غنی ترین و پرطرفدار ترین انواع کتاب در میان کتب ادبی مختلف در جهان است. اگرچه زبانهای محلی عمدتاً توسط مردم عادی به کار برده میشدند، میتوان در میان اشراف نیز مشاهده کرد نوشتههایی را که هم به لاتین و هم به این زبانهای منطقهای نگاشته شدهاند؛ این مورد به ویژه در سده سیزدهم میلادی و در نوشتههای مارگریت دوئن دیده میشود. گرایش اول که مورد احترام فرمالیسم بود و سپس در نقد نو نهادینه شد، تلاشی بود برای کشف و تعریف چیزهایی منحصر به فرد و بینظیر ادبیات. و «ظرفیت زبانی» اولین نکتهای است که در شعر -به هر زبانی- باید مورد توجه باشد. این جشنواره برای اولین بار در سطح بینالمللی و با این وسعت در شهرستان بوموسی برگزار میشود و انشاالله نقطه آغازی برای برگزاری جشنوارههای بینالمللی در آینده باشد. این فیلم اولین نماینده سینمای انیمیشن ایران در فهرست 32 اثر رقابت کننده در شاخه بهترین انیمیشن آکادمی اسکار بود اگرچه در نهایت نتوانست در فهرست پنج نامزد نهایی بهترین پویانمایی اسکار 2020 قرار گیرد. چشمهایش اثر بزرگ علوی و دختر رعیت اثر بهآذین که هر دو در سال ۱۳۳۱ منتشر شدند، جزو نخستین رمانهای واقعگرای فارسیاند که با ساختار و شخصیتپردازی خوب، جایگاه مشخصی در ادبیات پیشرو ایران باز کردند؛ اگرچه در این دو رمان نیز واقعیتهای اجتماعی تنها از دریچهای محدود بیان شدهاست. This post was done by GSA Conte nt Generator Demoversi on.
تقریبا رمانهای معروف دنیا را خواندم و در قالب قهرمان داستان در میآمدم. داستانهای شگفتانگیز سرزمینهای دور (اغلب زیباتر یا کاملاً ابداع شده) جامعهای را سرگرم میکرند که اکثریت مردم آن، تمام زندگی خود را در همان محدودهای میگذرانند که در آن به دنیا آمده بودند. لذا منتقد ادبی می كوشد با تجزيه و تحليل آن اثر ادبی اولاً ساختار و معنی آن را برای خوانندگان روشن كند و ثانياً قوانينی را كه باعث اعتلای آن اثر ادبی شده است توضيح دهد. چنان که از شاهنامه بر می آید. پدرش نیز مولانا محمدبن حسین خطیبی معروف به بهاءالدین ولد و سلطانالعلما، از بزرگان صوفیه و مردی عارف بود و نسبت خرقهٔ او به احمد غزالی می پیوست. گویی نوشتن رمان خوب باید پشتوانه نقد کارهای گذشته را نیز داشته باشد، اما در واقعیت میبینیم که نوعی بیاعتنایی نسبت به آثار منتشرشده از سوی نویسندگان و منتقدان وجود دارد. هر گوشهای از زندگی انسان با گوشهای از طبیعت هزاران پیوند و ارتباط دارد که از همهی این پیوندهای گوناگون ذهنی، شاعر گاه یکی را احساس میکند و در برابر آن بیدار میشود و حاصل این بیداری را به ما نشان میدهد. او ترجمه وفاداری را کنار میگذارد تا ایدههای خود را در آن دخیل کند.
از سوی دیگر، نوشتگران صومعهها هر جا که صلاح میدیدند به خود اجازه اصلاح میدادند؛ بنابراین نوشتهها پس از خلق شدن در معرض تغییر بودند؛ هر راوی یا نوشتگر جدید آثار را بر پایه سلیقه خود یا سلیقه مردم روزگار اصلاح میکرد و نویسنده مشترک اثر میشد. «دوناه لیجیو متوجهم میکند که با تمام کوشش بیرحمانهیمان موفق نمیشویم خیال و فریبی را که طبیعت به نفعمان خلق کرده در هم شکنیم. اگرچه آثار ادبی سکولار در این دوره به اندازه آثار ادبی مذهبی خلق نشدند، ولی این آثار به میزان خوبی به دست ما رسیدند و امروزه پیکرهای غنی از نوشتههای سکولار در اختیار داریم. تنها نوشتههای مذهبی منتشر شدهای که توسط روحانیون بوجود نیامدند، نمایش کرامات بودند؛ این تئاتر مذهبی که از صحنههای متوالی کتاب مقدس تشکیل میشد، توسط گروههای آماتور اجرا میشد. این ادبیات دارای هم آثار مذهبی و هم آثار سکولار است و حوزه مطالعاتی غنی و پیچیدهای را میسازد. این نوع داستان ممکن است دارای ساخت روایی نباشد. در درازای قرون وسطی، جوامع یهودی اروپا نیز دارای نویسندگان برجسته فراوانی بودند. تنها از سده دوازدهم به بعد، نام نویسندگان برای مردم جذابیت پیدا کرد.