این برنامه ها در چهار استان برگزار می شود که شامل برنامه های پوششی، افتتاحیه، برنامه های تحلیل محور و عصر شعر است. افراد شرکت کننده در این نشست ها اگر با نگاه تخصصی بیایند، خوب است اما اگر فقط بیایند گوش دهند و استفاده ای نکنند، برایشان مفید نخواهد بود. در شهریور ۱۳۲۰ با اشغال ایران بهدست متفقین در جریان جنگ جهانی دوم، رضاشاه از قدرت کنار رفت و فرزندش محمدرضا بر تخت نشست. مباحث و مسائل مربوط به سبک شناسی، بلاغت و نقد ادبی از مهمترین موضوعات در مطالعات ادبی به شمار میآیند که هرچند در ظاهر به صورت دانشهایی جدا از هم در نظر گرفته میشود، از نظرگاههای گوناگونی با یکدیگر ارتباط پیدا میکنند و گاهی برای درک بهتر متون لازم است این دانشها در کنار هم قرار گیرند و از ابزارها و شیوههای بررسی همدیگر استفاده نمایند. فردینان دو سوسور در کنار این نمود تاریخی، رویکرد هم زمانی (توصیفی ) را با برجسته کردن کارکرد زبان و نحوه ی ساخت اجزای آن مورد کاوش قرار داد و نظریه ی محاکاتی را رد کرد و گفت: زبان توسط ساختار درونی خودش تبیین می یابد. This post has been g enerated by GSA Content Generator D emoversi on.
دریدا کل تاریخ متافیزیک غرب، از افلاطون تا حال را بر خطایی دیرینه استوار می یابد و آن جست و جوی یک مدلول متعالی است که همه چیز را بتوان به آن ارجاع داد. اگرچه نگارش افسانهها و حکایتها به شعر و نثر در ادبیات ایران سابقهای دیرینه دارد، اما رماننویسی به شیوهٔ متداول در غرب، عملاً از دوران مشروطه شروع شد. با وقوع انقلاب در سال ۱۳۵۷، ولع کتابخوانی در ایران شدت گرفت و رماننویسی نیز بهعنوان قالب متداول ادبی مورد توجه قرار گرفت. وی در معرفی برنامههای تبیینی و پژوهشی اين مركز بیان کرد: برنامههای تبیین محور که به بیان دستاوردها میپردازد، شامل رویدادی با محوریت تاثیر و تاثر ادبیات عاشورایی و انقلاب است که تحت عنوان «لاله هزار ساله» با حضور اندیشمندان و صاحبنظران روز 12 بهمن ماه در سالن طاهره صفارزاده برگزار میشود. مخاطبان با آثار ادبی در حوزه انقلاب که توسط دفتر ترجمه حوزه هنری و مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری ترجمه و منتشر شده است، آشنا می شوند. برای همین داستان بایارد این دو شخصیت را در مرکز میگذارد، و روایتاش را میانشان تقسیم میکند. آل احمد در همه این داستانها، در نقش منتقد اجتماعی ظاهر شدهاست. اما این آثار نیز کمتر به عمق رفتند و به جای پرداختن به درک اجتماعی فساد، به دلسوزی با زنان روسپی اکتفا کردند.
علاوه بر آثار این نویسندگان، رمانهای تاریخی زیاد دیگری نیز در این دوره نوشته شد؛ چرا که گذشته تاریخی ایران، دستمایههای فراوانی در اختیار نویسندگان این رمانها میگذاشت تا بخشی از تاریخ را انتخاب و با تخیل خود ترکیب کنند و یک رمان تاریخی بنویسند. حسن میرعابدینی، نویسنده و منتقد ادبی، داستاننویسی نوین ایران را به پنج دورهٔ تاریخی تقسیمبندی کردهاست. حسن کامشاد، زبان این داستانها را دور از زبان مردم میداند و معتقد است که ورود نویسنده به جزئیات و فرعیات باعث میشود رشتهٔ اصلی داستان از دست برود. با فراگیر شدن این رویکرد، شخصیتهای زن در رمانهای ایرانی، از قلمرو فانتزی خارج شدند و نقشهای واقعیتری در داستانها پیدا کردند؛ اگرچه خالق آنها هنوز هم مردان بودند و ایفای نقش قربانیِ جریانهای شیطانی مدرنیته، برای آنها به یک کلیشه تبدیل شد. رمانهای خارجی این خصوصیت را دارند تا به تدریج خواننده را وارد فضای داستان کنند و از حالت انفعال خارج کنند و مخاطبان رمانهای خارجی در جریان داستان نسبت به اتفاقاتی که میافتد واکنش نشان میدهند. زن چپدست، تا نیمهی کتاب نامی ندارد. گاهی ممکن است برای انتخاب خرید کتاب دچار تردید باشید و شاید ندانید چه کتابی را تهیه کنید تا از خواندن آن صرف زمانی که برای آن در نظر می گیرید از خواندن آن پشیمان نشوید و شاید مطالعه چندین بار آن شما را مشتاق تر کند.
عادت کردن به خواندن رمانهای خارجی مزایای بسیاری دارد و در خودشکوفایی خواننده نقش دارد. به عقیدهٔ او، شخصیتها و رویدادهای این رمانها، ناشیانه و به دور از رنگ و بوی واقعیت پرداخته شدهاند. تنهایی زن و حبابی که دور خودش ایجاد کرده آنقدر پررنگ است که از یکجایی خواننده هم نمیتواند به او نزدیک شود. نخستین ایرانیانی که در آن دوره رمان و نمایشنامه مینوشتند، کسانی بودند که بهنحوی با کشورهای پیشرفتهٔ غربی آشنایی پیدا کرده بودند؛ روشنفکران مقیم خارج، تاجران مهاجر و تبعیدیهای سیاسی. کتاب رمان برای یک روز بیشتر نوشتهی میچ آلبوم ، اثری فلسفی پیرامون فانی بودن انسان و زندگی پس از مرگ است. این کتاب، بهگفتهٔ میرعابدینی، تصویر گستردهای از وضع اجتماع و شیوهٔ زندگی مردم در پیش و پس از ۱۳۲۰ خورشیدی ارائه میکند و هدایت با نوشتن آن، افشاگریهای تند و تیز روزنامههای جنجالی آن دوران را نشان میدهد و به انتقاد از شخصیتهای واپسگرای اجتماعی و رجال دورهٔ بیست ساله (۱۳۰۰-۱۳۲۰ خورشیدی) میپردازد. بهاینترتیب، نویسندگان با نوشتن از شکوه گذشتهٔ ایران و قهرمانان مردمی دوران قدیم، به دنبال تحقق رویاهای خود در گذشته بودند.